W maju tego roku Komisja Europejska uchwaliła Rozporządzenie w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do niektórych przepisów unijnego kodeksu cywilnego. Tym samym zmianie uległa definicja eksportera na ternie UE.
Dlaczego zmieniono definicję eksportera?
Definicja eksportera wymagała zmiany, aby zwiększyć elastyczność firm w zakresie wyboru osoby działającej jako eksporter. Definicja, która obowiązywała wcześniej była problematyczna, bo określała eksportera tylko jako pojedynczą osobę, która musiała spełniać trzy wymogi, aby móc wywieźć towar poza teren UE. Konieczne było posiadanie siedziby na terenie UE, podpisanie umowy z odbiorcą poza granicami Wspólnoty i posiadanie uprawnienia do decydowania o wysyłce towarów poza UE. Nowa definicja eksportera nie jest już tak restrykcyjna. Ogranicza ona warunki bycia eksporterem.
Nowa definicja eksportera
Eksporter na mocy nowej definicji to osoba prywatna, która przewozi towary przeznaczone poza obszar celny Unii Europejskiej. Towary te umieszczone są przy tym w jej bagażu osobistym. Ponadto za eksportera uważa się osobę, która ma swoją siedzibę na terenie Wspólnoty Europejskiej, która uprawniona jest do decydowania i zdecydowała, że dane towary mogą zostać wywiezione poza obszar celny UE.
Posiadanie siedziby na terenie celnym UE – co to oznacza w praktyce?
Pojęcie posiadania siedziby na terenie celnym UE zostało zdefiniowanie w Unijnym Kodeksie Celnym. W przypadku osób fizycznych oznacza to miejsce zwyczajowego pobytu na ternie UE. U osób prawnych czy stowarzyszeń oznacza to każdą osobę, której siedziba statusowa czy siedziba główna znajduje się na obszarze celnym Unii Europejskiej. Stała siedziba to z kolei stałe miejsce prowadzenia działalności. Okazuje się więc, że osoba, która nie ma siedziby na obszarze celnym UE nie może być eksporterem. Jej numer EORI czy nazwa nie mogą się więc znaleźć w zgłoszeniu wywozowym. Musi więc ona określić, kto będzie dla niej eksporterem na ternie Unii Europejskiej. Obecnie dopuszcza się dokonanie eksportu pod warunkiem wykonania formalności wywozowych przez przedstawiciela, który upoważniony jest na mocy pełnomocnictwa pośredniego do reprezentowania danej firmy.